Nauka angielskiego jest pełna niespodzianek i wyjątków, które często prowadzą do błędów językowych. Oto 10 klasycznych pomyłek popełnianych przez osoby uczące się angielskiego oraz wyjaśnienia, jak ich unikać – ze szczyptą humoru!
1. „Komfortejbyl” zamiast „Comfortable”
To słowo to koszmar każdego uczącego się! Często słyszymy wymowę „komfortejbyl” lub „komfortajble”, ponieważ zerkając na pisownię „comfortable”, naturalnie dzielimy je na „com-for-table”. W rzeczywistości jednak wymawia się je zupełnie inaczej: [ˈkʌmf-tər-bəl] lub „kamf-ter-bul”. Anglicy „połykają” tu sylaby, więc „table” praktycznie nie istnieje.
Jak Unikać?
Słuchaj native speakerów! Warto włączyć nagrania, np. na YouTube, i ćwiczyć wymowę w trzech sylabach: „kamf-ter-bul”. Spróbuj też powtarzać słowo na głos – aż stanie się naturalne.
2. „I am agree” zamiast „I agree”
„I am agree” to klasyczny błąd, wynikający z dosłownego tłumaczenia polskiego „zgadzam się”. Niestety, w angielskim „agree” jest już pełnoprawnym czasownikiem i nie potrzebuje żadnego dodatkowego wsparcia w formie „am” czy „is”. Dlatego po angielsku mówimy po prostu „I agree”.
Jak Unikać?
Myśl o „agree” jako o samodzielnym czasowniku. Możesz sprawdzić konstrukcję z różnymi zaimkami, np. „They agree” czy „We agree”, by zapamiętać, że czasownik nie wymaga dodatkowych słów.
3. „Informations” czy „Information”
Tutaj zaczyna się przygoda z tzw. rzeczownikami niepoliczalnymi w angielskim. Słowo „information” to jedno z nich i, w przeciwieństwie do polskiego, nie występuje w liczbie mnogiej. Dlatego niezależnie od liczby przekazywanych informacji, zawsze mówimy „information”, a nie „informations”.
Jak Unikać?
Ćwicz dodawanie „-s” przy trzeciej osobie na prostych zdaniach, jak „he runs” lub „she sings”. W ten sposób szybciej utrwalisz sobie tę zasadę.
5. „I have 25 years” zamiast „I am 25 years old”
Często tłumaczymy dosłownie polskie „mam 25 lat” na „I have 25 years”, co brzmi dziwnie dla native speakerów. W angielskim wiek wyrażamy za pomocą czasownika „to be”, co oznacza, że poprawna forma to „I am 25 years old” (aɪ æm ˈtwɛnti faɪv jɪrz oʊld).
Użycie „to be” podkreśla stan bycia w określonym wieku, podczas gdy „have” sugeruje posiadanie czegoś, co nie jest poprawne w kontekście lat. Na przykład:
Jak Unikać?
Traktuj angielski wiek jak stan bycia, a nie posiadania. Pamiętaj, że można „have a car” (mieć samochód), ale wiek zawsze wyraża się jako „bycie” – stąd „I am” (Jestem 25-latkiem).
6. „He is married with Anna” zamiast „He is married to Anna”
W angielskim, wyrażenie „ożenić się z kimś” powinno być używane z przyimkiem „to”. Dlatego poprawna forma to „He is married to Anna”. Użycie „to” wskazuje na bezpośredni związek między mężem a żoną, podczas gdy „with” odnosi się do towarzystwa, co w tym kontekście jest niepoprawne.
Warto zwrócić uwagę na fonetykę. Często słyszy się błędną wymowę: „He is married with Anna” jako „He is mer-ried with Anna”, co może prowadzić do nieporozumień.
Poprawna wymowa to: „He is mer-ried to Anna” (hɪ ɪz ˈmærid tu ˈænə).
Jak Unikać?
Wyobraź sobie, że „to” w tym kontekście oznacza „przynależność do” i spróbuj utrwalić to wyrażenie, tworząc inne przykłady, np. „She is married to John.”
7. „Do a mistake” zamiast „Make a mistake”
W angielskim „popełniać błąd” tłumaczymy jako „make a mistake”, a nie „do a mistake”. To powszechny błąd, ponieważ w polskim używamy „robić” w podobnym kontekście, co może prowadzić do nieporozumień. Słowo „make” jest używane z rzeczownikami, które odnoszą się do tworzenia czegoś, co w jakimś sensie jest efektem lub wynikiem.
Jak Unikać?
Zapamiętaj, że „make” używamy w kontekście błędów, decyzji, wyborów (np. „make a choice”). „Do” stosujemy bardziej przy działaniach rutynowych, np. „do homework.”
Podsumowanie...
Jak widać, język angielski może być pełen pułapek i niejednoznaczności, co sprawia, że łatwo popełniać błędy. Aby poprawić swoją wymowę i zrozumienie, warto zainwestować w naukę pod okiem doświadczonych nauczycieli. Jeśli chcesz opanować angielski w sposób skuteczny i zabawny, zapisz się na kurs w naszej szkole językowej SÓWKA!
